Vrijdag 10 april

De regen komt vandaag echt met bakken tegelijk uit de lucht vallen. Na het ontbijt ben ik terug naar de tempel gelopen om wat foto's te maken. Van onder een afdakje was dat nog net te doen. Daarbuiten had ik waarschijnlijk mijn camera direct weg kunnen gooien. Na een half uurtje was ik terug bij het hotel. Ik liep te soppen in m'n schoenen en toen moest de dag nog beginnen. Zulke natte schoenen had ik de afgelopen weken nog niet meegemaakt. Het plan voor deze dag is om via de iets langere route over de westkant van dit schiereiland terug omhoog te lopenden dan oversteken terug richting Oki no Hama beach. Een paar kilometer voorbij dit strand bevind zich mijn volgende overnachtingsplaats, Kumomo. Een wandeling van km ca 25km. Vanuit Kumomo moet ik de volgende dag tempel 39 kunnen bereiken. In tegenstelling tot gisteren, toen ik luidkeels heb lopen zingen in de regen, er was toch niemand die het hoorde, was ik vandaag na een uurtje in deze stortregen, er eigenlijk wel klaar mee... Na twee uur werd ik een tikkeltje chagrijnig en na drie uur had ik het helemaal gehad en ging ik serieus nadenken om een taxi te bestellen. Zeker de natte schoenen, daar maakte ik me zorgen over. Voor je het weet loop je blaren op, nu alles nat is. Niet veel later dan ik verzonnen had verder te willen met een taxi ging de stortregen over in wat klein gesputter en zag de wereld er al weer heel anders uit. Eerst maar even lunchen, beetje opdrogen en op temperatuur proberen te komen. Ik moet na de lunch nog twee uur door, dat moet te doen zijn nu het wat droger is geworden. Helaas had het noodweer ook alleen even een lunchpauze genomen om weer op krachten te komen want vijf minuten na de lunch was het noodweer weer in alle hevigheid aanwezig. En de Japanse hoofddeksel, daar wordt je helemaal gek van met zo'n storm. Dat pokken ding wordt continue gegrepen door de wind. Het touwtje voorkomt dat hij daadwerkelijk afwaait en datzelfde touwtje heeft daarmee de hele tijd de neiging je kop van je schouders te rukken. Maar af doen en een petje op, betekend regen cape uit, rugzak af, hoofddeksel aan rugzak bevestigen en dan proberen je regencape weer over het geheel heen te krijgen. En dat laatste valt niet mee zo in je uppie. En heel gek maar vandaag verdomd weinig Japanners op straat waar je hulp aan kunt vragen. Dus uiteindelijk teveel gedoe voor die laatste twee uurtjes. Uiteindelijk na 27 km bij het hotel aangekomen. Althans dat dacht ik. Leuk alternatief tentje. Je komt binnen in de keuken. De eigenaar heel behulpzaam, gaf een handdoekje om het een en ander af te drogen. Schoenen uit, sokken uit, broekspijpen afgeritst. Wat ik wenste te eten?? Wat bleek, ik was een deur te ver doorgelopen en zat nu bij de buurman, een noodle restaurant....
Dan eerst maar een bakje noodles.. Daarna maar eens bij de buurvrouw gaan kijken. Het warme bad stond al op me te wachten. M'n schoenen werden direct onder handen genomen. Ze had zelfs speciale schoenen drogers. Een soort föhn waar je je schoenen overheen zet. Alle natte spullen gelijk in de wasmachine en op de kamer zoals altijd een potje thee en deze keer een heerlijk stuk cake erbij. Weer een traditionele Japanse kamer. Matrasje, dekbed, laken en kussen op een stapeltje. Als je naar bed gaat zelf even een bed van maken. Als ik de kans krijg pak ik vaak wat extra matrasjes omdat de dikte niet echt toereikend is als je, zoals ik, een boxspring gewend bent. Helaas vandaag maar één matras voorhanden.
In deze minshuku zitten vanavond nog vier Japanners waarvan er één heel goed Engels spreekt. Gezellig zitten babbelen bij het diner. Toen ik een compliment maakte over de Japanse bereidheid om te helpen, lag dat volgens deze engels sprekende Japanner niet aan de Japanners maar aan mijn million dollar smile! Die mocht ik weer in m'n zak steken..
De eigenaresse van Kumomo, het onderkomen van vannacht, heeft voor morgen een reservering gemaakt vlak bij tempel 39, minshuku Shima-ya. En voor de duidelijkheid een minshuku is een onderkomen, Japanse stijl, dat gerund wordt door een familie. In dit soort gelegenheden heb je altijd een gezamenlijk bad. De Ryokan is een luxere uitvoering van de Minshuku. Een hotel, of business hotel heeft kamers met een privé badkamer en beschikt over normale bedden. Morgen om 6 uur ontbijt. Het weer wordt morgen gelukkig wat beter. De depressie is volgens de Japanse weerman morgen richting het noorden vertrokken. De geplande tocht, 34,2 km. In de hele route van tempel 38 naar 39 loop ik nu een kilometer of 10 op dezelfde weg als gisteren. Vandaag 6 km en morgen ochtend de rest. Daarna linksaf route 21 op, een weg die lange tijd een rivier gaat volgen. Zal wel weer een mooie tocht worden.