Zaterdag 28 maart
Door: Philip
Blijf op de hoogte en volg Philip
29 Maart 2015 | Japan, Naruto
Het eerste stuk van dit verhaal schrijf ik in m'n kimono, buiten op het dak van Yuki-So, het onderkomen voor de nacht van zaterdag op zondag. Een dak met afrastering maar om er te komen moet je wel eerst je raam uitklimmen. Betwijfel ook of het de bedoeling is, maar het uitzicht op zee is hier schitterend. Jammer dat de zon vanavond niet voor een keertje aan deze kant de oceaan in wil zakken...
Vandaag gepland 27km gelopen maar m'n GPS heeft er ook vandaag weer 5 km bij opgeteld. Snap niet helemaal waarom de afwijking zo groot is. Moet zeggen, het voelde ook meer als 32 dan als 27.. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Vanmorgen na een heerlijk ontbijt, in schoon gewassen kleertjes op stap gegaan. Kazan-sõ was echt een fantastisch onderkomen. We zijn hier volledig in de watten gelegd!
Nog even een foto met de eigenaresse en op pad richting tempel 23. Een prachtige kustweg met idyllische uitzichten. M'n maatjes waren niet vooruit te branden vandaag. Met name de Taiwanese (Rie) had echt nog last van de lange dag van gisteren. Die oude Jap (Sakimoto) bekommert zich heel erg om ons beiden en heeft zijn tempo aangepast aan Rie. Moet zeggen dat ik vanmorgen voor het eerst ook een blaar heb moeten verzorgen en die heeft de hele dag laten weten dat ie aanwezig was..... Ik ben weer m'n eigen tempo gaan lopen en heb op de afgesproken punten wat extra rust genomen door op hun te wachten. Dat beviel goed. Tempel 23 was bijzonder. De eerste tempel met uitzicht op zee en de klokkentoren heeft de vorm van een soort grote rode vaas. Heel apart.
Beneden aan de tempel weer een klompje kunnen slijten. Een legertje bejaarden zaten daar heerlijke koekjes en een bedrukt doekje uit te delen aan de pelgrims. Ik kan zeggen dat ik gescoord heb met het klompje en waarschijnlijk ben ik de komende tijd het gespreksonderwerp in het bejaardentehuis. Al is het alleen maar wie nu dit ene oerhollandse klompje op haar kamer mag zetten...
Daarna sushi gekocht voor de lunch. Leuk winkeltje met allerlei verse gerechten. Deze in m'n rugzak gepropt en 5km verderop in een pelgrimsonderkomen opgepeuzeld. M'n Japanse vriend had nog een tropische verrassing voor ons. Een soort abrikoos maar, en ik lust bijna alles, dan een uitvoering die echt niet te vreten is. (Om maar eens klare taal te gebruiken...)
Dit open huisje langs de weg had twee verdiepingen. Er lag boven iemand te slapen.... Althans, er lag een gevulde slaapzak, er stond een rugzak naast en een pelgrimsstok. Niet uitzonderlijk veel vliegen dus zijn we maar uitgegaan van het feit dat hij sliep..
Daarna nog een lange 14km naar ons slaapplekje. Net voor aankomst kwam er een fietser voorbij welke ik de afgelopen 5 dagen al vaker ben tegen gekomen. Hij zij iets in het Japans wat ik niet begreep. Ik keek hem alleen maar vragend aan. Hij zei:"You are Superman!" Waarschijnlijk uit pure frustratie dat ik na 5 dagen net zoveel gelopen had als hij op zijn fiets overbrugt had. Dus Herman, dit jaar dus geen Flying Dutchman maar gewoon Superman.. Uiteindelijk was ik een uurtje eerder dan m'n maatjes bij het hotel. Vandaag geen gezamenlijk bad, in plaats daar van wel een heel strak schema... Geen tijd om uit te rusten want ik moest gelijk het bad in zodat de gasten die nog komen gingen na mij konden. Ik zat even met een klein biertje uit te rusten maar dat vond de eigenaresse echt geen goed idee! Ze bleef maar aan m'n kop zeuren dat ik het bad in moest. Uiteindelijk maar eieren voor m'n geld gekozen en me braaf naar de badkamer begeven. Want verstoor niet de planning van een Japanner, want daar kunnen ze echt niet tegen.
's Avonds heeft een tweede vrouw zich bij ons gevoegd, deze keer een 25jarige Japanse. Het restaurant van dit hotel sloot om 20.00 uur dus daarna, het is immers zaterdagavond, bij deze 25 jarige (Aiam) op de kamer verder gepimpeld. Heel knus, met z'n viertjes, zonder meubilair, flessen bier, wat glazen en iedereen die nog wat eetbaars had zorgde dat het beschikbaar kwam. Was een gezellig avondje totdat om 22.00uur de eigenaresse van het hotel kwam melden dat we teveel herrie maakten voor de andere gasten. Daarmee voelde iedereen (behalve ik) zich heel schuldig en gingen we direct naar bed.... Voordeel was wel dat ik vanmorgen weer heel fris opgestaan ben.
Vandaag gepland 27km gelopen maar m'n GPS heeft er ook vandaag weer 5 km bij opgeteld. Snap niet helemaal waarom de afwijking zo groot is. Moet zeggen, het voelde ook meer als 32 dan als 27.. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Vanmorgen na een heerlijk ontbijt, in schoon gewassen kleertjes op stap gegaan. Kazan-sõ was echt een fantastisch onderkomen. We zijn hier volledig in de watten gelegd!
Nog even een foto met de eigenaresse en op pad richting tempel 23. Een prachtige kustweg met idyllische uitzichten. M'n maatjes waren niet vooruit te branden vandaag. Met name de Taiwanese (Rie) had echt nog last van de lange dag van gisteren. Die oude Jap (Sakimoto) bekommert zich heel erg om ons beiden en heeft zijn tempo aangepast aan Rie. Moet zeggen dat ik vanmorgen voor het eerst ook een blaar heb moeten verzorgen en die heeft de hele dag laten weten dat ie aanwezig was..... Ik ben weer m'n eigen tempo gaan lopen en heb op de afgesproken punten wat extra rust genomen door op hun te wachten. Dat beviel goed. Tempel 23 was bijzonder. De eerste tempel met uitzicht op zee en de klokkentoren heeft de vorm van een soort grote rode vaas. Heel apart.
Beneden aan de tempel weer een klompje kunnen slijten. Een legertje bejaarden zaten daar heerlijke koekjes en een bedrukt doekje uit te delen aan de pelgrims. Ik kan zeggen dat ik gescoord heb met het klompje en waarschijnlijk ben ik de komende tijd het gespreksonderwerp in het bejaardentehuis. Al is het alleen maar wie nu dit ene oerhollandse klompje op haar kamer mag zetten...
Daarna sushi gekocht voor de lunch. Leuk winkeltje met allerlei verse gerechten. Deze in m'n rugzak gepropt en 5km verderop in een pelgrimsonderkomen opgepeuzeld. M'n Japanse vriend had nog een tropische verrassing voor ons. Een soort abrikoos maar, en ik lust bijna alles, dan een uitvoering die echt niet te vreten is. (Om maar eens klare taal te gebruiken...)
Dit open huisje langs de weg had twee verdiepingen. Er lag boven iemand te slapen.... Althans, er lag een gevulde slaapzak, er stond een rugzak naast en een pelgrimsstok. Niet uitzonderlijk veel vliegen dus zijn we maar uitgegaan van het feit dat hij sliep..
Daarna nog een lange 14km naar ons slaapplekje. Net voor aankomst kwam er een fietser voorbij welke ik de afgelopen 5 dagen al vaker ben tegen gekomen. Hij zij iets in het Japans wat ik niet begreep. Ik keek hem alleen maar vragend aan. Hij zei:"You are Superman!" Waarschijnlijk uit pure frustratie dat ik na 5 dagen net zoveel gelopen had als hij op zijn fiets overbrugt had. Dus Herman, dit jaar dus geen Flying Dutchman maar gewoon Superman.. Uiteindelijk was ik een uurtje eerder dan m'n maatjes bij het hotel. Vandaag geen gezamenlijk bad, in plaats daar van wel een heel strak schema... Geen tijd om uit te rusten want ik moest gelijk het bad in zodat de gasten die nog komen gingen na mij konden. Ik zat even met een klein biertje uit te rusten maar dat vond de eigenaresse echt geen goed idee! Ze bleef maar aan m'n kop zeuren dat ik het bad in moest. Uiteindelijk maar eieren voor m'n geld gekozen en me braaf naar de badkamer begeven. Want verstoor niet de planning van een Japanner, want daar kunnen ze echt niet tegen.
's Avonds heeft een tweede vrouw zich bij ons gevoegd, deze keer een 25jarige Japanse. Het restaurant van dit hotel sloot om 20.00 uur dus daarna, het is immers zaterdagavond, bij deze 25 jarige (Aiam) op de kamer verder gepimpeld. Heel knus, met z'n viertjes, zonder meubilair, flessen bier, wat glazen en iedereen die nog wat eetbaars had zorgde dat het beschikbaar kwam. Was een gezellig avondje totdat om 22.00uur de eigenaresse van het hotel kwam melden dat we teveel herrie maakten voor de andere gasten. Daarmee voelde iedereen (behalve ik) zich heel schuldig en gingen we direct naar bed.... Voordeel was wel dat ik vanmorgen weer heel fris opgestaan ben.
-
29 Maart 2015 - 15:23
Carolien:
Hoi philip....wat genieten wij van je reisverslagen (je schrijft erg leuk) en natuurlijk de prachtige foto's, de omgeving wordt steeds mooier.
groetjes van ons. -
29 Maart 2015 - 16:00
Ingrid En Joop:
Zag er weer schitterend uit. Ingrid wordt steeds ongeduriger. Volgens mij moet ik rap met pensioen. -
29 Maart 2015 - 17:26
Ave:
Is weer een mooi verhaal
Jammer dat je een blaar hebt verzorg hem maar goed.
Tot nu toe heb je geen tent nodig gehad om te overnachten.
Wel zo prettig.
Wat is de natuur daar mooi zeg.
Ik geniet met je mee.
Nou Philip groetjes van mij
Ave -
29 Maart 2015 - 17:44
Ron:
Je komt in vorm met je verhalen. Ik hoop dat je de eindstreep gaat halen zonder tapas en Mugabe en met blaar. Maar ik heb er alle vertrouwen in.
Nu ben ik dol op sushi, vis en rijstgerechten, maar 7 weken is we lang voor dit dieet dus ik hoop voor je dat er zo nu en dan een stukje vlees is te kanen, al is het maar Kip yakatori -
29 Maart 2015 - 21:03
Willem:
Tempel 23 Philip - dus nu een behoorlijk eind afstand naar 24 - 2 dagen? - prachtige verhalen man - heel leuk om te lezen en leuk om je te volgen - je GPS verschil, komt dat niet door de bergen. -
30 Maart 2015 - 10:52
Yahya:
Hey Philip,
Geweldig om te lezen en mooi verhaal/verslag!
Het is net of ik je naast mij hoor praten
Ik vroeg mij alleen af hoe je met de anderen communiceert, want ik neem aan dat Engels taal niet zo goed ingeburged is als in NL?
Veel succes en sterkte!
Keep up the good spirit and walk on the wild side of life.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
