Zondag 5 april
Door: Philip
Blijf op de hoogte en volg Philip
06 April 2015 | Japan, Kōchi-shi
Deze ochtend om 5 uur opgestaan. Alles ingepakt en zonder paasontbijt op stap. Eerst met een taxi naar tempel 32, het punt waar ik twee dagen eerder geëindigd was. Deze keer helaas een taxi van het Amsterdamse type, hij wist een mooie omweg naar de tempel te vinden. Dat kostte weer ff een 500 Yen extra...
Eerst regenkleding aan en daarna rond half 7 gestart. Op naar een Ferry boot, althans dat was de bedoeling. Nog niet geheel wakker ergens een paar pijltjes gemist en voor ik het wist stond ik voor een heeeeele grote en met name hoge brug. Dat was de iets langere alternatieve route. Dat bruggetje werd ik wel wakker van. Een heel smal en spekglad randje om op te lopen terwijl op deze steile brug, continue het verkeer voorbij raasde. Eenmaal op het hoogste punt wel een heel gaaf uitzicht. Grote delen waren op deze wederom grijze dag, in nevel gehuld en dat gaf een heel bijzonder plaatje.
Na 10 km was daar tempel 33, Sekkeji. Hier m'n kaarsje en wierook maar weer eens aangestoken, m'n momentje gepakt, foto's gemaakt en m'n 33ste stempel gehaald. Het schilderij begint zich al aardig te vullen met deze prachtig gekalligrafeerde stempels. Ik mocht bij deze tempel niet vertrekken voordat ik een Ossettai in de vorm van een flesje drinken in ontvangst had genomen. Daarna van iemand anders nog een paar snoepjes. Blijft iedere keer weer heel bijzonder dat vreemde mensen je zomaar wat geven... Na 6,5km was daar tempel 34, Tanemaji. Hier weer de eerste Japanse bekenden tegengekomen en er volgden er nog velen vandaag. Na mijn rustdag kom ik nu het hele Japanse bejaardenhuis weer tegen. Want laten we wel zijn, de gemiddelde leeftijd van de wandelende pelgrims is hoog. Iedereen enthousiast als ze me zien en overal dezelfde vraag, waar is Makimoto San en Rie. Op weg naar de 9,5km verderop gelegen tempel 35, Koyotakiji, doemt er op het moment dat ik op m'n zwakst ben, het moment dat ik echt trek heb gekregen, een Mc Donalds op.... 5 minuten later stond er zo'n vreselijk smerige Big Mac met friet en een beker Sprite voor mijn neus..
Vlak bij tempel 35 kom ik het Hollandse stel tegen. Ze waren al meerdere keren aangekondigd door andere pelgrims. Het kon niet missen, dit zag er te Nederlands uit....en inderdaad. Een gepensioneerd stel uit Uithoorn. Even wat ervaringen uitgewisseld en waar hun al op weg waren naar tempel 36, Shõryūji, moest ik nog een stuk klimmen om bij tempel 35 te komen. Wederom een tempel met prachtig uitzicht.
Daarna door naar de laatste tempel voor vandaag, de 14,3km verderop gelegen tempel 36. Halverwege de keuze voor een pittige klim of een tunnel. Het werd de klim. Dit kostte de nodige extra energie en mocht wel eens beloond worden. De beloning, een halve liter ijs, werd gevonden bij een van de vele supermarkten die je onderweg tegen komt. Hier trof ik ook het Hollandse stel weer en uiteindelijk samen met hun het laatste stuk opgelopen. Net voor 5 uur tempel 36 bereikt. Wederom een tempel waarvan het entree werd gevormd door een enorm lange en steile trap. Zit je na 40km ook echt op te wachten..... En daarna nog een echte verrassing... Ik vroeg bij de tempel de route naar de Ryokan die voor mij was gereserveerd voor deze nacht. (Kokumin-shukusha Tosa) Op de kaart slechts een klein stukje van de tempel verwijderd. Dat was waar, echter om er te komen moest ik een lang en stijl bospad volgen voor ca 20 minuten of 40 minuten over de beter begaanbare auto route. Ik was toch al doorweekt van het zweet, dus dat bospad kon er ook nog wel bij. Helemaal naar boven geklauterd, een lief klein kapelletje gevonden, maar geen hotel!! In m'n enthousiasme een afslag gemist..
Uiteindelijk heeft deze Ryokan alle ontberingen van de dag weer 100% goedgemaakt. Een kamer met prachtig uitzicht over de ca 200 meter lager gelegen oceaan. En een Onsen, een Japans thermisch bad, in de buitenlucht, met zo'n zelfde uitzicht. Waanzinnig!! Ook hier was het weer een reünie met diverse bekenden waaronder de Duitser! Die had ik niet meer verwacht. Verder de avond met hem opgetrokken en afgesproken om de volgende dag samen naar het 27km verderop gelegen Susaki City te lopen. Hij gaat daarna gelijk door met de trein naar de volgende tempel omdat hij niet genoeg dagen heeft om de hele route te lopen.
Eerst regenkleding aan en daarna rond half 7 gestart. Op naar een Ferry boot, althans dat was de bedoeling. Nog niet geheel wakker ergens een paar pijltjes gemist en voor ik het wist stond ik voor een heeeeele grote en met name hoge brug. Dat was de iets langere alternatieve route. Dat bruggetje werd ik wel wakker van. Een heel smal en spekglad randje om op te lopen terwijl op deze steile brug, continue het verkeer voorbij raasde. Eenmaal op het hoogste punt wel een heel gaaf uitzicht. Grote delen waren op deze wederom grijze dag, in nevel gehuld en dat gaf een heel bijzonder plaatje.
Na 10 km was daar tempel 33, Sekkeji. Hier m'n kaarsje en wierook maar weer eens aangestoken, m'n momentje gepakt, foto's gemaakt en m'n 33ste stempel gehaald. Het schilderij begint zich al aardig te vullen met deze prachtig gekalligrafeerde stempels. Ik mocht bij deze tempel niet vertrekken voordat ik een Ossettai in de vorm van een flesje drinken in ontvangst had genomen. Daarna van iemand anders nog een paar snoepjes. Blijft iedere keer weer heel bijzonder dat vreemde mensen je zomaar wat geven... Na 6,5km was daar tempel 34, Tanemaji. Hier weer de eerste Japanse bekenden tegengekomen en er volgden er nog velen vandaag. Na mijn rustdag kom ik nu het hele Japanse bejaardenhuis weer tegen. Want laten we wel zijn, de gemiddelde leeftijd van de wandelende pelgrims is hoog. Iedereen enthousiast als ze me zien en overal dezelfde vraag, waar is Makimoto San en Rie. Op weg naar de 9,5km verderop gelegen tempel 35, Koyotakiji, doemt er op het moment dat ik op m'n zwakst ben, het moment dat ik echt trek heb gekregen, een Mc Donalds op.... 5 minuten later stond er zo'n vreselijk smerige Big Mac met friet en een beker Sprite voor mijn neus..
Vlak bij tempel 35 kom ik het Hollandse stel tegen. Ze waren al meerdere keren aangekondigd door andere pelgrims. Het kon niet missen, dit zag er te Nederlands uit....en inderdaad. Een gepensioneerd stel uit Uithoorn. Even wat ervaringen uitgewisseld en waar hun al op weg waren naar tempel 36, Shõryūji, moest ik nog een stuk klimmen om bij tempel 35 te komen. Wederom een tempel met prachtig uitzicht.
Daarna door naar de laatste tempel voor vandaag, de 14,3km verderop gelegen tempel 36. Halverwege de keuze voor een pittige klim of een tunnel. Het werd de klim. Dit kostte de nodige extra energie en mocht wel eens beloond worden. De beloning, een halve liter ijs, werd gevonden bij een van de vele supermarkten die je onderweg tegen komt. Hier trof ik ook het Hollandse stel weer en uiteindelijk samen met hun het laatste stuk opgelopen. Net voor 5 uur tempel 36 bereikt. Wederom een tempel waarvan het entree werd gevormd door een enorm lange en steile trap. Zit je na 40km ook echt op te wachten..... En daarna nog een echte verrassing... Ik vroeg bij de tempel de route naar de Ryokan die voor mij was gereserveerd voor deze nacht. (Kokumin-shukusha Tosa) Op de kaart slechts een klein stukje van de tempel verwijderd. Dat was waar, echter om er te komen moest ik een lang en stijl bospad volgen voor ca 20 minuten of 40 minuten over de beter begaanbare auto route. Ik was toch al doorweekt van het zweet, dus dat bospad kon er ook nog wel bij. Helemaal naar boven geklauterd, een lief klein kapelletje gevonden, maar geen hotel!! In m'n enthousiasme een afslag gemist..
Uiteindelijk heeft deze Ryokan alle ontberingen van de dag weer 100% goedgemaakt. Een kamer met prachtig uitzicht over de ca 200 meter lager gelegen oceaan. En een Onsen, een Japans thermisch bad, in de buitenlucht, met zo'n zelfde uitzicht. Waanzinnig!! Ook hier was het weer een reünie met diverse bekenden waaronder de Duitser! Die had ik niet meer verwacht. Verder de avond met hem opgetrokken en afgesproken om de volgende dag samen naar het 27km verderop gelegen Susaki City te lopen. Hij gaat daarna gelijk door met de trein naar de volgende tempel omdat hij niet genoeg dagen heeft om de hele route te lopen.
-
06 April 2015 - 12:40
Ave :
Wat was dat een verrassing dat Ingrid mij belde dat ze jou had gesproken.
Dus hoorde ik dat het best goed met je gaat.
Ook over je toekomstplannen.
Sta ik helemaal achter
Je hebt al weer barre dingen meegemaakt.
Je maakt het jezelf niet al te gemakkelijk.
Nou jochie ga zo door en tot je volgende blog waar ik nu al naar uitkijk.
Groetjes Ave
-
06 April 2015 - 14:21
Ingrid En Joop:
We hebben je natuurlijk net "live" gesproken. We zijn blij dat het zo goed gaat. Het gaat steeds beter met je. We blijven je verslagen natuurlijk op de voet volgen en als we ergens een mogelijkheid hebben leggen we weer "live"contact. Goed om je even (nou ja, even, een half uur) gesproken te hebben en je stem te hebben gehoord. -
06 April 2015 - 16:51
Ron:
Jij kan het hebben met al die inspanning : "5 minuten later stond er zo'n vreselijk smerige Big Mac met friet en een beker Sprite voor mijn neus"
Alleen het lezen van je blogs van dat geloop, putten me al uit :-)
Goed dat je nog tijd kan vinden voor de foto's blogs, altijd leuk om te lezen. Ga zo door!
-
06 April 2015 - 18:44
Herman:
Vandaag ook weer eens de wandelschoenen aangetrokken en de (maar) 17km naar mijn ouders in Pijnacker gelopen.
Onderweg nog ff bijgepraat met een maatje die in Japan zit ;-) Daarna Ruth nog ff gek gemaakt met een foto van een stuk gebak met koffie. Dat maakt het grauwe weer vandaag een beetje goed.
Je krijgt de groeten en bewondering van mijn ouders, die pa van mij leest iedere blog van je en vindt het prachtig!!
Succes weer!!
-
06 April 2015 - 23:44
Francois-san:
Hoi Philip,
Ik heb het bruggetje op google-maps bekeken, met aan twee zijden een mooi uitzicht. De ferry had ook heel mooi kunnen zijn, maar dat heb je natuurlijk al een keer meegemaakt van Wakayama naar Tukoshima. Ik heb eens een ferry meegemaakt zonder banken (echt niet te vinden), alleen maar tatami matten, heel bijzonder die Japanse voorzieningen. Je valt soms van de ene in de andere verbazing. Ik hoop dat je veel van dat soort momentjes meemaakt, en ben benieuwt naar je live verhalen.
Geweldig weer zo'n prachtige Ryokan, met een geweldig ocean view en relaxen in het buitenbad, dat kan niet meer stuk. Een prachtige kers op de taart. Geen wonder dat je emo-rating zo omhoog knalt.
De tocht naar je volgende tempel, wordt er wel een in twee etappes denk ik. Dag twee heb je volgens mij Makimoto San en Rie weer ingehaald. Je gaat als een speer, op naar Cape Ahizuri!!!
P.s. heb je de Japanse toiletten met al die special effects al goed onder controle?
Goede trip vandaag!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
