Zaterdag 18 april

Zaterdag ochtend vroeg uit de veren. Om 6 uur ontbijt en direct daarna op pad. Eerste tempel al weer na 1km. Maar goed dat het een kort dagje wordt. M'n hele lijf protesteert als gevolg van de bizarre tocht van de dag ervoor. Om 7 uur als eerste vandaag bij deze tempel mijn stempel in ontvangst genomen en door naar de 4,6km verderop gelegen tempel 48. Het zijn weer mooie bouwwerken. Tempel 49 ging niet helemaal goed. Deze tempel lag in de bocht van een weg en ik ben er gewoon straal aan voorbij gelopen.. Ik vond wel een tempel, maar die hoort niet bij de 88 tempels die de Etappes aan elkaar verbinden. Daar maar eens een Japanner om hulp gevraagd en inderdaad, ik moest kilometertje terug lopen...
Op de parkeerplaats van deze tempel kreeg ik een Ossettai, een poppetje, om aan mn rugzak te hangen. Tempel 50 lag maar weer op 1,8 km en 2,8 km verderop tempel 51. Dit was echt een gezellige tempel. Veel bedrijvigheid, veel kunst. Een hoop kleur. Mooie tempel om bij te eindigen. Ik had eigenlijk naar de 11 km verderop gelegen tempel 52 willen lopen maar dan bestaat de kans dat ik net de boot van 13.00uur niet zou halen. En eerlijk gezegd heb ik heb gewoon ook geen zin meer vandaag...
Bij deze tempel een leuk restaurantje gevonden. Een Japans meisje, de serveerster, ging in Amerika studeren en vond het fantastisch om met mij in het Engels te converseren. Dus al slurpend aan een bak met noodles, gezellig wat zitten babbelen. Kreeg als toetje van haar nog een ijsje als Ossettai.. Daarna de taxi in naar de Haven. De overtocht met de superjet was indrukwekkend. Zoiezo een mooie tocht langs diverse eilandjes met mooie stranden maar ook de snelheid van deze boot! Ik geloof niet dat ik ooit zo hard gevaren heb. Strak op tijd, zoals hier alle dienstregelingen strak worden gehanteerd, kwamen we 5 kwartier later aan in Hiroshima. Daar gevraagd hoe ik het beste bij mijn hotel kon komen. Tram 1 en uitstappen bij Hatchobori. Van daaruit 5 minuten lopen naar het Heroshima Washington Hotel. Toen ik de tram uitstapte wist ik al dat de lokatie van het hotel goed was. Midden in het centrum. Op de scheiding van het winkelgebied en het uitgaansleven. Het hotel is modern en idem de kamers. Daar ga ik het wel twee nachtjes uithouden. Het is zaterdag en de stad bruist. De mensen zien er een stuk aantrekkelijker uit dan in het bejaardentehuis van Shikoku.... Je ziet echt van alles rondlopen hier. Ik kijk mijn ogen uit.
Bij een outdoorwinkel een paar nieuwe sokken en wederom doppen voor m'n wandelstokken gekocht. Deze verslijten gelukkig sneller dan m'n schoenzolen. En zonder die doppen is het op de weg niet fijn lopen.
Op advies van het hotel gedineerd bij Micchan. Een populair restaurant waar de lekkerste okonomiyaki wordt geserveerd, een lokale lekkernij. Buiten een grote rij wachtenden... Ik maar eens gevraagd.. Nee, helaas, ook een hollander moet achteraan aansluiten. Ja maar... ik wil ook wel aan de bar eten in plaats van aan een tafel..(want daar was nog een plekje vrij) Eerst werd keurig aan alle wachtenden gevraagd of dat geen probleem was en vervolgens mocht ik plaats nemen... Wat is het toch een beleefd volkje. Het eten werd voor mijn neus klaar gemaakt. Wat een feest! Echt heerlijk gegeten. Daarna het uitgaansgebied in. Wat direct opvalt is hoeveel prostitutie bedrijven hier te vinden zijn. Verder zijn bijna alle overige gelegenheden restaurants en na wat zoeken vind je ook nog wel wat normale bars maar die zijn schaars. Na wat rond gebanjerd te hebben eerst bij een Ierse pub wat gedronken. In de hoop hier wat westerse mensen te vinden. Geen westerlingen gevonden maar wel een gezellige tent. Daarna naar de MAC. Een bar die ik via internet gevonden had. Een gave tent met een enorme CD selectie. En zowaar een cd van Marco Borsato en de Golden Earing. Wat ik wilde horen? Dat werd radar love.. Hier verder de hele avond blijven hangen en om een uur of drie naar het hotel gerold.. Het was een superavond!