Donderdag 23 april

Heerlijk geslapen vannacht! En dan te denken dat deze eigenaresse mij eigenlijk niet in huis wilde hebben. In het vorige hotel hebben ze haar echt moeten overtuigen dat deze buitenlander echt wel een beetje Japans sprak. Gebeurd wel vaker dat ze geen buitenlanders accepteren. Lijkt Nederland wel...
Het plan voor vandaag: Na 10 kilometer een klim naar 800 meter alwaar tempel 60 zich bevind. Daarna nog een klein stukje stijgen en vervolgens afdalen naar tempel 61 en 62. Bij tempel 62 wordt geslapen. Bij elkaar zo'n 30km.
De eerste 10 kilometer gingen voorspoedig. Vlak terrein, goede bewegwijzering dus binnen twee uur koffie bij de Family Mart. Wederom Sushi meegenomen voor de lunch. Na de koffie ging de weg gestaag omhoog. Een rustige geasfalteerde weg die zich langs een rivier een weg omhoog baande. Tot 2200 meter voor de tempel. Daar werd het een bergpad. En wat voor één? Prachtig. Echt een toppertje! Mooie uitzichten en een pad waar ik voor de verandering weer eens wat energie op kwijt kon.. Blij dat ik bij tempel 60 was maar eigenlijk ook wel jammer dat het al bijna weer gedaan was met het klimmen. Er is nog wel een andere optie maar die gaat een dag extra kosten. De hoogste berg van Shikoku ligt achter deze tempel. De monnik van het stempelburo maar eens gevraagd wat de mogelijkheden waren. Ik kon vandaag nog naar Ishizuchi Jinja klimmen. Dan ben ik vier kilometer verwijderd van de hoogste berg. Hij ging gelijk bellen of er nog plaats was om te blijven slapen. Dat kon! De overnachting die gepland stond voor vandaag een dagje naar achteren geschoven. Het plan werd nu een klein stukje klimmen, daarna afdalen tot 210 meter om vervolgens te klimmen naar 1400 meter. Dat werd de langste klim tot nog toe. Waar ik me op verkeken had was de bewegwijzering. Volledig in het Japans! Geen letter leesbaar. De twijfel begon al kort nadat ik de tempel verliet. Zal ik terug lopen en vragen... GPS nog maar eens kijken. Zit ook een kompas op misschien heb ik daar wat aan. Verderop een bordje dat er iets is over 3 km... Komen de tekens overeen met iets in m'n 88 temple guide. Ook niet. Het zou het busstation kunnen betekenen waar m'n trail begint... Laten ik het maar gewoon proberen. In het ergste geval loop ik nu per ongeluk alsnog naar tempel 61. Het bleek het juiste pad te zijn. Prachtige afdaling langs een rivier. Wel een heel slecht pad dus oppassen dat ik niets breek. Halverwege nog een afslag naar boven. Een geel bord met rode bewegwijzeringspijl en wederom Japans gebrabbel erop. Weer die twijfel. Rechtdoor geen bord.. Qua kompas richting is rechtdoor goed dus doe maar. Eventueel kan ik altijd nog terug naar boven klimmen. Weer goed gegokt. Beneden wachtte een prachtige rivier met enorme rotsblokken en een geasfalteerde weg. De eerste trail die ik tegen kwam mocht ik van de monnik niet nemen. Die was te gevaarlijk. Er stond een tekening bij deze afslag waar ik ongeveer hetzelfde uit opmaakte. 800 meter doorgelopen naar de bushalte en hier bevond zich de tweede trail. Als ik nog een paar kilometer verder doorgelopen was, had ik een kabelbaan getroffen maar dat was vandaag niet de bedoeling. De kabelbaan gaf mij het gevoel dat het hier behoorlijk toeristisch moest zijn. Maar dat gold in ieder geval niet voor dit pad. Zoiezo vandaag, vanaf het moment dat ik op het baspad ben gaan klimmen naar tempel 61, alleen maar mensen tegen gekomen bij de tempel en verder was het me, myself and I. Het was een pad van 6,6 km. Continue stijgen om uiteindelijk 1200 meter hoger op 1400 meter te eindigen. Het pad was heel intensief. De uitzichten vielen tegen. Ze hadden her en der wel wat bomen mogen kappen. Maar ik begrijp ook dat je voor die enkeling die naar boven wil gaan lopen in plaats van luxueus met de kabelbaan, je niet te veel werk gaat verzetten. Ook de bewegwijzering liet weer te wensen over. Bij het eerste bord van deze trail een foto gemaakt zodat ik de tekens kon herkennen. Goed plan, echter deze tekens de hele route niet meer gezien. Wel een bewegwijzering met een Japans teken waar een pijl in zat verstopt. Die kon ik goed herkennen.. Tot halverwege. Toen wees dit teken richting een grindpad.. Dat was niet wat ik verwachtte. Er ging nog wel een pad verder omhoog maar met een ander bordje.. Weer die twijfel. Weer op gevoel doorgezet. Uit voorzorg onderweg al wat rondgekeken waar ik eventueel m'n tent kon neerzetten. Lunchen heb ik maar niet gedaan want als ik zou verdwalen dan had ik niets meer te eten. De Sushi werd dus tot noodrantsoen gebombardeerd. Om half vier bereikte ik de wintersport plaats.. De wat?!? Inderdaad, totaal onverwachts waande ik mij en de Oostenrijkse Alpen..Sneeuwkanonnen en skiliften. Helaas nu wel groene pistes..
Ingecheckt bij Ryokan Tamaya. De eigenaar zette direct een DVD op waarin hij zelf een hoofdrol vervulde. Het was een documentaire over dit gebied en de religieuze gebruiken. Zoals al eerder gezegd ligt 4 kilometer verderop de hoogste berg van Shikoku. Mount Ishizuchi. Eén van de zeven heilige bergen in Japan. Hier heeft Kobo Daisy een deel van zijn training volbracht. De berg is 1982 meter hoog. De weg naar de top is via een pad waarbij je een paar keer de mogelijkheid hebt om een stukje af te snijden door omhoog te klimmen via stalen kettingen waaraan je jezelf omhoog trekt. Dat klinkt als een goed plan voor morgen!! Niet helemaal zonder risico want je krijgt geen valbeveiliging aangereikt. De kettingen zijn er en succes ermee! Dus morgen, met bijna lege rugzak 4 km lopen en klimmen naar 1982m. Afdalen terug naar het dorp, rugzak weer vullen, verder afzakken via het pad dat ik vandaag beklommen heb en dan via een verharde weg naar tempel 63, 62 en 61. Alternatief kan nog zijn dat ik de kabelbaan naar beneden neem.
Verder kreeg ik nog een demonstratie schelp toeteren. Ik mocht het ook proberen maar hoe ik ook blies, het klonk nooit zo zuiver als wat de gastheer wist te produceren. En toch heb ik ooit nog, in een ver verleden, vier jaar pianoles gehad...
Het eten was fenomenaal. Een heerlijk brouwsel van paddestoelen, vlees, en groenten. Noodles erbij. Het geheel op een klein vuurtje laten pruttelen en smullen maar. Daarnaast nog een schaaltje of 8 maar dat was standaard kost. Oh ja, deze keer een toetje van pudding met verse aardbeien. Jammie!!